Stjepan Vukčić Kosača
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | c. 1404  Goražde, Bosnia e Hercegovina |
| Morte | 22 de maio de 1466 (Gregoriano) (61/62 anos) Herceg Novi, Montenegro (pt)  |
| Grand Duke of Bosnia (en) | |
| 1435 – | |
| Datos persoais | |
| Residencia | Fortaleza de Blagaj (pt) |
| Grupo étnico | Bósnios (pt) |
| Relixión | Igreja da Bósnia (pt) |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Herceg Novi (pt) |
| Ocupación | aristócrata |
| Membro de | |
| Carreira militar | |
| Rango militar | voivoda (pt) |
| Outro | |
| Título | Duque |
| Familia | Kosača noble family (en) |
| Cónxuxe | Jelena Balšić Kosača |
| Fillos | Mara Hercegović, Vlatko Hercegović, Catherine of Bosnia, Vladislav Hercegović, Hersekzade Ahmed Pasha |
| Pais | Vukac Hranić e Katarína |
 | |
| Descrito pola fonte | Croatian Biographical Lexicon (en) |
Stjepan Vukčić Kosača (en cirílico: Стјепан Вукчић Косача), nado en 1404 e finado en 1466, foi o máis poderoso duque bosníaco, e en gran medida un vasalo indisciplinado do Reino de Bosnia. Membro da familia Kosača, converteuse en gran duque de Bosnia logo da morte do seu tío Sandalj. Rexeitou recoñecer a ascensión de Tomé de Bosnia, proclamándose a si mesmo como herzog semi-independente, recoñecendo a soberanía primeiro do Imperio Otomán, logo da Coroa de Aragón e despois outra vez do Imperio Otomán. A paz foi restaurada brevemente logo do casamento do rei Tomé e a filla de Stjepan, Catarina, mais non durou moito.
Foi o título de Stjepan como Herceg de San Sava o que lle deu o título otomán de sanjak, estabelecido despois de 1482 cando a familia Kosača caeu baixo o dominio otomán. O nome mantívose dende entón e é usada pola moderna rexión de Hercegovina (Sanjak de Hercegovina foi parte do eialato de Bosnia, mentres que a moderna Hercegovina forma parte do mordeno estado de Bosnia e Hercegovina), e pola vila de Herceg Novi, no actual Montenegro.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Сима М.. Ћирковић (1964). Херцег Стефан Вукчић-Косача и његово доба. издавачка установа научно дело.
- Ljubomir Jovanović (1891). Стјепан Вукчић Косача.
